Το επιφυσιοκύττωμα συνιστά αργά αναπτυσσόμενο νεόπλασμα του επιφυσιακού παρεγχύματος.

Επιδημιολογικά τα επιφυσιοκυττώματα αποτελούν το 45% των αμιγώς επιφυσιακών όγκων και μπορεί να συμβούν σε οποιαδήποτε ηλικία. Συνήθως όμως εμφανίζονται μεταξύ 25-35 ετών. Η επίπτωση είναι ίδια και στα δύο φύλα.

Μακροσκοπικά είναι καλά περιγεγραμμένοι όγκοι, γριζόμαυροι και με ομοιογενή ή κοκκιώδη επιφάνεια. Μπορεί να παρουσιάζουν αιμορραγίες και μικρές κύστεις, ενώ η ευρεία διασπορά μέσω του ΕΝΥ είναι συχνή.

Ιστολογικά τα επιφυσιοκυττώματα αποτελούνται από καλά διαφοροποιημένα, μικρά, ομοιόμορφα και ώριμα κύτταρα που ομοιάζουν με τα επιφυσιοκύτταρα. Σπανιότερα περιέχουν αστροκυτταρικά ή νευρικά στοιχεία και γι’ αυτό καλούνται και γαγγλιώματα της επίφυσης.

Θεραπεία

Θεραπευτικά το χειρουργείο και η στερεοτακτική βιοψία είναι πάντα η κυρίαρχη επιλογή για τη θεραπεία του επιφυσιοκυττώματος. Η ακτινοχειρουγική (CyberKnife) αποτελεί την καλύτερη εναλλακτική του χειρουργείου λόγω του βέλτιστου θεραπευτικού αποτελέσματος και της μέγιστης προστασίας των ιστών.

Η κλασσική ακτινοθεραπεία εφαρμόζεται κυρίως στις περιπτώσεις όπου υπάρχει διασπορά του όγκου με το ΕΝΥ, ενώ η χημειοθεραπεία συνδυάζεται συνήθως με τις άλλες μορφές θεραπείας.