Το γερμίνωμα αποτελεί το 65-72% των βλαστοκυτταρικών ενδοκράνιων όγκων. Συνήθως συμβαίνουν στην επίφυση με δεύτερη σε συχνότητα την περιοχή του τουρκικού εφιππίου. Στο 10% των περιπτώσεων εμφανίζονται συγχρόνως και στις δύο περιοχές.
Είναι συνήθως φτωχά περιγεγραμμένα νεοπλάσματα, ανοιχτού γκρι χρώματος, με κοκκιώδη και συμπαγή σύσταση.
Καταστρέφουν την επίφυση και διεισδύουν στο κοιλιακό σύστημα νωρίς στην πορεία τους. Σπανίως παρουσιάζουν αιμορραγίες και νεκρώσεις.
Θεραπεία
Η θεραπεία του γερμινώματος περιλαμβάνει αρχικά την αντιμετώπιση του συνήθως υφιστάμενου υδροκεφάλου με shunt ή τρίτη κοιλιοστομία και στην συνέχεια την στερεοτακτική βιοψία και την κλασσική ακτινοθεραπεία λόγω της εξαιρετικά ακτινοευαίσθητης φύσης τους. Η τελευταία μπορεί να εφαρμοστεί και στον υπόλοιπο νευράξονα εφόσον υπάρχουν ευρήματα διασποράς μέσω του ΕΝΥ.
Η χημειοθεραπεία μπορεί να εφαρμοστεί σε παιδιά <3 ετών στα οποία η ακτινοθεραπεία είναι ιδιαίτερα επιβλαβής.
Η ακτινοχειρουργική (CyberKnife) επίσης αποτελεί μία ισχυρή θεραπευτική επιλογή για το γερμίνωμα στις περιπτώσεις κυρίως των υποτροπών και αφού συνήθως έχουν εξαντληθεί τα υπόλοιπα θεραπευτικά μέσα.